?ترکیبات اصلی بره موم شامل رزین و موم است که البته دیگر ترکیبات مانند گرده گل، آنزیم های اضافه شده توسط زنبور عسل و … می باشد علاوه بر خواص آنتی بیوتیکی اثرات ضد قارچی هم داراست.
?ترکیبات اصلی بره موم شامل رزین و موم است که البته دیگر ترکیبات مانند گرده گل، آنزیم های اضافه شده توسط زنبور عسل و … می باشد که عمدتاً برای درزگیری سوراخ ها و منافذ و ضدعفونی حجره ها به کار گرفته می شود بره موم علاوه بر خواص آنتی بیوتیکی اثرات ضد قارچی هم دارا به برخی از آنها در پی اشاره شده است.
?بره موم در برابر ۱۷ نوع قارچ موثر است.
بیماری های قارچی در ۱۰ سال گذشته بیش از حد متعارف شیوع پیدا کرده اند. درمان با داروهای شیمیایی بسیار مشکل است. آنچه که توسط داروهای ضد قارچ صورت می گیرد همانند چیزی است که با آنتی بیوتیک ها اتفاق می افتد، قارچ ها آداپته شدن با دارو را می آموزند و مقاومتشان زیاد می گردد و داروهای شیمیایی قوی تر می شوند.
?داروهای جدید هم اکنون علت واکنش های مضر و پیچیده، خصوصاً در ارتباط با مکانیسم های پاسخ ایمنی در بدن ما هستند. در سال ۱۹۷۳ محققین چک اسلواکی پی بردند که اثرات بره موم بر علیه ۱۲ میکروارگانیسم مانند اثرات ۱۲ واحد از پنی سیلیوم ها یا ۲۵ واحد از قارچ کش ها بود.
?بار دیگر محققین چک در سال ۱۹۷۵ نشان دادند که عصاره ی اتانولیک بره موم، از رشد ۶۰ سویه از مخمرها جلوگیری می کند. یک سال بعد همین محققین، دریافتند که بره موم دارای اثرات بازدارنده ی مشایهی بر روی ۳۸ سویه از قارچ ها از جمله کاندیدا آلبیکنز و نیز کرم های حلقوی و پهن می باشد.
?در سال ۱۹۷۷ محققان لهستانی متوجه شدند که عصاره ی اتانولیک بره موم برای تک یاخته های تریکوموناس واژینالیس و توکسوپلاسما گوندی کشنده است. این تحقیق از تحقیقات اثر بره موم در درمان عفونت چرکی واژینال حمایت کرد.
?در سال ۱۹۷۹ محققان حمهوری فدرال آلمان دریافتند فلاونوئید پینوسمبرین موجود در بره موم به ویژه بر علیه عفونت قارچ پوستی موثر است اما تزریق آن در موش های عفونی شده موثر نبود، مقدار زیادی از پینوسمبرین ها دفع شده اند و مقدار کافی برای از بین بردن قارچ در سرم خون باقی نماند.
?تحقیقات دانشگاه زاگرب در سال ۱۹۸۲ نشان داد که غلظت بالای بره موم از رشد قارچ های دستگاه تنفس جلوگیری می کند و توکسین های تولیدی آن را برای بیش از ۱۰ روز کاهش می دهد.
?در سال ۱۹۸۷ محققان لهستانی در یک موسسۀ گیاه پزشکی اثرات ترکیبی گلیکولی ۱۰ درصد بره موم و ۱۰ ضد قارچ موجود را روی ۹ سویه از کاندیدا آلبیکنز جدا شده از پوست انسان یا غشای موکوسی آزمایش کرده اند. آنها متوجه شدند که بره موم اثر تمام آنها را افزایش داده است ولی همراه با ناتامایسین و فلوستوزین موثرتر بوده است.
?در سال ۱۹۸۷ محققان کوبایی عصاره الکلی و آبی بره موم را بر علیه دوسویه کاندیدا آلبیکنز امتحان کردند. عصاره ی آبی هیچ اثری نداشت و عصاره الکلی تنها یک اثر ضعیف داشت. محققان فرانسویی در همین سال اثرات بر موم و ۹ داروی ضد قارچ را روی ۴ نوع قارچ که باعث عفونت در انسان می شدند، مقایسه کردند.
?بره موم دارای اثرات مشابه یا بیشتری از داروها بر علیه ۳ عدد از قارچ ها بود. بیشترین اثر بدست آمده بر علیه قارچ در استفاده از عصاره گلیکولی بره موم بود. پروپلن گلیکول منجر به بالا بردن اثر بره موم در تمام موارد شد. سرانجام در سال ۱۹۸۹ محققان چک اسلواکی عصاره ۱۰ درصد اتانونیک بره موم را بر علیه ۱۷ قارچ بیماری زا امتحان کردند. مشخص شد که بره موم در مقابل تمام آنها موثر است . از بین ۷ ترکیب جدا شده از بره موم، اسید بتروئیک، اسید سالی سیلیک و وانیلین به عنوان مهار کننده های قارچی قوی شناسای
