اردو قسمتی از مقدمه کتاب «نوشیدنی های شفابخش»
"قُلْ هُوَ لِلَّذِینَ آمَنُوا هُدًى وَشِفَاءٌ وَالَّذِینَ لا یُؤْمِنُونَ فِی آذَانِهِمْ وَقْرٌ (فصلت / 44) «بگـو: این (کتاب) برای کسانیکه ایمانآورندهاند رهنمود و شفایی است. و کسانی که ایمان نمیآورند در گوشهایشان سنگینی است»“
نوشیدنیهای شفابخش در قرآن به تمامی نوشیدنیهایی گفته میشود که روان است و میتوان آن را به حالت نوشیدن مصرف نمود. حداقل نوشیدن برای هر نوشیدنی با نوشیدنی دیگر نسبت به قوت و غلظت و محل نوشیدن آن متفاوت است. چون سخن ما درباره نوشیدنیهایی است که آیات قرآن از آنها بهعنوان شفا نام می برد که در این کتاب بهطور مفصل از آنها سخن خواهیم گفت، لذا در کلام وحی، از نوشیدنِ آب، شیر، عصاره درختان و بوتهها و عسل سخن به میان میآید. در عرف نمیتوان برای نوشیدنِ معارفِ بیکران الهی حد و حدودی تعیین نمود. این دریای بیکران که در نوشیدنش نه سختی ای هست و نه نهایتی، همان آیاتی است که در کتابِ آخرین؛ بر پیامبر نازنین نازل شده است. زیاد نوشیدنش، موجبِ اصلاح روح و روان است و عدم نوشیدنش، زداینده آن.
محمد مهدی صادقی
