چگونگی زیست زنبور عسل
بنا بر آیه مبارکه «فطره الله التی فطر الناس علیها و تبارک‌الله احسن الخالقین» و همچنین با توجه به نزول وحی الهی بر پیامبران و نزول قرآن و کتاب‌های آسمانی دیگر، می‌تواند مراتب والای چگونه زیستن را از زنبور عسل بیاموزد. آیات قرآنی از شفای فرآورده‌های زنبور عسل خبر داده‌اند.
در خانواده زنبور عسل زنبورهای کارگر به چند گروه تقسیم می‌شوند و وظایف متفاوتی بر عهده آنها گذاشته می‌شود. گروهی تغذیه بچه‌ها و ملکه، گروهی تمیز کردن کندو و گروهی نگهبانی از کندو و کنترل ورود و خروج زنبورها را به عهده دارند.
زنبورهای نر برای جفتگیری با ملکه از کندو خارج شده و با فاصله بسیار زیادی از کندو جفتگیری می‌کنند.
زنبور عسل مدفوع خود را بیرون از کندو و با فاصله مناسب می‌اندازد. حتی در فصل پاییز و سرمای زمستان تا حد امکان خود را نگه می‌دارد تا روزی آفتابی و نسبتاً گرم از کندو خارج شود و مدفوع خود را با فاصله معینی به بیرون از کندو بیندازد.
داخل کندو با بره‌موم که نوعی ماده الکلی است ضد عفونی می‌شود. درب ورودی کندو به صورتی ضدعفونی می‌شود که دست و پای هر زنبور عسل هنگام ورود به کندو به این ماده آغشته و در نتیجه ضدعفونی شود. اگر زنبوری هنگام جمع‌آوری شهد آلوده شده باشد یا از شهد و گرده سمی و یا آلوده استفاده کرده باشد، به محض رسیدن به کندو شناسایی و از ورود آن جلوگیری می‌شود. به این صورت کندو از آلودگی دور می‌‌ماند. اگر آلودگی کندو به اندازه‌ای باشد که برطرف کردن آن سخت و غیرممکن شود زنبورهای سالم و ناسالم از هم جدا می‌شوند و زنبورهای سالم همراه ملکه به کندویی جدید و سالم مهاجرت می‌کنند.
فرآورده‌های زنبور عسل در ظروف مومی تجزیه‌ناپذیر، در جای تاریک و دور از اشعه خورشید با حرارتی مناسب ذخیره می‌شود. این ظروف مومی درب‌های نفوذناپذیر دارند. تخم‌ها و ژله رویال در وسط شان عسل، گرده گل در اطراف تخم‌ها و عسل در اطراف گرده گل ذخیره می‌شوند.
اگر زنبور عسل نتواند به تخم‌های خود غذای کافی برساند و یا به نحوی تخم‌ها آلوده شوند، زنبوران کارگر تخم‌های آلوده را از داخل محفظه‌های شش گوشه برداشته و به بیرون از کندو در فاصله مناسبی می‌اندازند و جای خالی تخم‌ها را توسط بره‌موم ضدعفونی می‌کنند.
زنبورهای کارگر از ورود حیوانات و حشرات مانند موش، مورچه، زنبور وحشی و... به کندو جلوگیری می‌کنند. آنها با این کار مانع ورود آلودگی به کندو می‌شوند. گاه موش‌ها وارد کندو می‌شوند اما پس از نیش خوردن بسیار می‌میرند. در این‌صورت به‌علت ناتوانی زنبورهای عسل در حمل موش، آن را ضد عفونی و مومیایی می‌کنند. زنبورهایی که موش را نیش زده‌اند و مرده‌اند از کندو بیرون انداخته می‌شوند.
زنبور عسل با گرفتن رطوبت عسل و گرده گل از فاسد شدن آن در مدت طولانی جلوگیری می‌کند. زنبور عسل برای تولید عسل از بهترین¬ها استفاده می‌کند. زنبورهای کارگر، نر و ملکه همگی از فرآورده‌های تولیدی این اجتماع بهره می‌برند.
99 درصد فعالیت‌های کلنی زنبور عسل به‌وسیله زنبورهای کارگر انجام می‌شود. پس از اینکه ملکه تخم‌ها را داخل ظروف شش‌گوشه قرار داد، زنبورهای کارگر آنها را در دمای 37 درجه ثابت نگهداری می‌کنند. زنبورهای کارگر محافظ لاروها کمتر به بیرون از کندو می‌روند و تغذیه آنها وظیفه دیگران است. در صورت افزایش یا کاهش دمای خارج کندو، دمای داخل کندو را برای نگهداری تخم‌ها ثابت نگه می‌دارند. برای تولد لارو زنبورهای کارگر 21 روز لازم است و در این مدت وظیفه مراقبت و ثابت نگه داشتن دمای کندو بر عهده زنبورهای کارگر است. اگر تخم‌ها از کندویی به کندوی دیگر اضافه شود در صورت قادر نبودن زنبورهای کارگر به ثابت نگه داشتن دمای کندو، تخم‌های اضافی از بین خواهند رفت.
در خانواده زنبور عسل زنبورهای کارگر به چند گروه تقسیم می‌شوند و وظایف متفاوتی بر عهده آنها گذاشته می‌شود. گروهی تغذیه بچه‌ها و ملکه، گروهی تمیز کردن کندو و گروهی نگهبانی از کندو و کنترل ورود و خروج زنبورها را به عهده دارند.
