مبانی اصلی در عسل درمانی و تهیه عسل مناسب

. عسل باید از از گل‌های متنوع توسط زنبورهای غیرمهاجر تولید شده باشد و خواص درمانی آن متناسب با نوع بیماری در نظر گرفته شود.
2. برای هر فرد مقدار عسل مصرفی در سایر روزهای درمان تنظیم ‌شود.
3. باید زمان دقیق و شرایط لازم برای مصرف عسل در نظر گرفته ‌شود.
4. باید حساسیت بدن نسبت به عسل مصرفی تشخیص‌ داده ‌شود.
5. گرمی و سردی عسل در نظر گرفته ‌شود.

6. تا حد امکان دمای عسل بیشتر از 37 درجه سانتیگراد نشود. همچنین نگهداری عسل در این دما از 15 روز بیشتر ‌نشود.
7. باید عسل در مکانی بسته و تاریک (دور از نور خورشید) نگهداری شود (مانند زنبور که عسل را در موم و پولک دربسته داخل کندوی تاریک نگهداری ‌می‌کند).
8. باید توجه داشت که عسل تولید‌شده از زنبور متنوع غیرمهاجر سالیانه فقط یک درصد خواص درمانی‌اش را از ‌دست می‌دهد و این فرآیند پنج سال اول با شتاب یک‌ونیم درصدی است و پس از آن ثابت خواهد‌ شد. در نتیجه سال اول یکدرصد، سال دوم دوونیم درصد،‌ سال سوم چهار درصد، سال چهارم پنج درصد،  سال پنجم شش درصد و سال ششم به بعد تقریباً شش تا هفت درصد از خواص درمانی عسل کاسته خواهد ‌شد.
9. مقدار مصرف روزانه برای کودکان دو قاشق چایخوری یا مرباخوری  و برای بزرگسالان دو تا ده قاشق غذاخوری در نظر گرفته ‌شود.
10. برای کودکان کمتر از دو سال از عسل‌های خاص با تصفیه بالا استفاده شود زیرا وجود گرده گل در عسل برای این گروه سنی ایجاد حساسیت (آلرژی) خواهد ‌کرد.