ویژگی های درمان با عصاره گیاه به صورت مخلوط با عسل

استفاده از روش سوم به دو صورت امکان‌پذیر است:
1. مخلوط عسل با گیاه. در این روش عمل جذب به‌كندی انجام می‌شود و همچنین خواص درمانی ماده مؤثره كمتر است.
2. مخلوط عسل با آب گیاه. در‌ صورت ترکیب عسل با آب گیاه بدون رطوبت‌گیری، رطوبت در‌ مدت 24 تا 48 ساعت موجب فاسد ‌شدن دارو خواهد ‌شد. پس باید دارو قبل ‌از 48 ساعت مصرف ‌شود یا در دمای زیر صفر نگهداری شود. توجه داشته باشید افزایش رطوبت عسل تا بیست درصد عوارض جانبی را به ‌دنبال خواهد‌داشت.

تركیب عسل با آب گیاه به همراه رطوبت‌گیری به دو روش انجام می‌شود:
الف. دستگاه شبیه‌ساز زنبور عسل. به وسیله دستگاه، آب گیاه و عسل را با هم مخلوط‌ می‌کنیم.  در عمل رطوبت‌گیری مقداری از اسانس‌های اصلی تبخیر ‌می‌شود و در نتیجه ماده مؤثره تا نود درصد در عسل باقی خواهد‌ ماند. این ماده از صد كیلو عسل و صد كیلو آب گیاه فر‌آوری می‌شود.
ب. زنبور عسل. در این روش تبخیر اسانس‌های اصلی عسل بسیار كم است. از ده تا صد درصد آب گیاه و صد درصد عسل نسبت به نوع گیاه بهره‌برداری می‌شود. در این فرآیند ترشح آنزیم‌های معده زنبور عسل دو چندان می‌شود و صد درصد آب گیاه داخل عسل خواهد ‌ماند. محصول به دست آمده از این فرآیند عسل دوبله دیاستاز با عصاره ده تا صد درصد نامیده می‌شود.
از هر دو روش الف و ب می‌توان برای عصاره‌گیری ماده مؤثره گیاهان به واسطه عسل استفاده كرد. بهتر است در دو روش مذکور، از عسل گونه متنوع غیرمهاجر استفاده‌شود كه دارای خاصیت ضد‌باكتری و تنوع گیاهی است. در این حالت عسل از بهترین ها انتخاب شده و آخرین ذخیره زنبور عسل است.